Zilte groenten snijden met Co Schot

Co Schot (1951) is geboren in het monumentale Zierikzee en groeit op in het huis naast zijn grootouders. “Mijn opa was mijn beste vriend én voorbeeld. Iedere avond ging ik wel even bij hem langs. Of het nou was om te zoeken naar meeuweneitjes die mijn vader graag at of om paling te kappen uit het ijs. Het was iedere keer weer een nieuw avontuur met hem. Als ik weer eens de tijd vergat, sloeg mijn moeder met een pantoffel tegen de muur en riep ‘Co, kom naar uus’. Dan wist ik, nu moet ik naar huis als ik morgen ook weer langs opa wil.”  

Van opa Schot leert Co ook met de seizoenen mee te eten. “Hij leerde mij hoe je zilte groenten zoals zeekraal en lamsoor het beste kunt snijden en bereiden.” Co gaat bijna watertanden als ik hem vraag naar zijn favoriete recepten met zeekraal en lamsoor. “Goh, daar kan je echt van alles mee. Het lekkerste vind ik toch wel de bereiding met nieuwe aardappelen, boterjus en hardgekookte eieren. Of als extra toevoeging aan een salade. En lamsoor heeft eigenlijk heel weinig nodig, meestal is licht wokken al voldoende.”  

Co en zijn familie gaan al die jaren respectvol om met de natuur en snijden met verstand. Een flinke domper is het dan ook als er door invoering van Natura 2000 vergunningen nodig zijn om de zilte groenten te snijden. “Het is nu een kwestie van geluk of je ingeloot wordt voor een vergunning. Ik mag mijzelf dit jaar één van de gelukkigen prijzen die een vergunning heeft verkregen en daar ben ik als Zeeuw best trots op. Het is toch iets waar we mee opgegroeid zijn.” 

Wat Co precies een Zeeuw maakt? “Je kunt een Zeeuw niet maken, zo word je geboren. Van huis uit heb ik geleerd om altijd met mijn poten in de Zeeuwse klei te staan en er voor elkaar te zijn.” Dat Co slecht kan stilzitten is niet heel verrassend. Hij heeft een druk sociaal leven, is actief in verschillende besturen en trekt een paar keer per week ook nog met een kottertje van een vriend de Noordzee op om te vissen. Als hij te lang ‘aan wal’ is geweest, kriebelt het om te gaan vissen, bijvoorbeeld op garnalen. “Ik ben echt verzot op de zee. Ik moet gewoon zoute lippen hebben.”  

Ook springt hij met enige regelmaat op de fiets om even tot rust te komen in het natuurgebied Slikken van Viane in Ouwerkerk. Een fietstochtje van zo’n 10 kilometer door het weidse polderlandschap. Met de vergunning in zijn binnenzak kan Co straks weer naar hartenlust zilte groenten snijden om thuis te bereiden. “Na het ‘harde’ werken lig ik graag nog even op de dijk in het gras of neem ik de tijd om mezelf nuttig te maken en wat zwerfafval op te ruimen. Kleine moeite toch?” 

Wat betreft Co staat één ding als een paal boven water: “Je bent voor het geluk geboren als je hier bent opgegroeid.”